Rottweiler

Rottweiler
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą choroby rottweilerów. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą choroby rottweilerów. Pokaż wszystkie posty

sobota, 25 listopada 2017

Rottweiler - Choroby


ZDROWIE:

Kilka lat temu przeczytałam, że rottweiler jest jedną z najbardziej chorowitych ras psów. Patrząc na dokumentację Demona i listę jego potencjalnych chorób nie sposób się z tym nie zgodzić. Towarzystwo ubezpieczeniowe Trupanion specjalizujące się w ubezpieczeniach zwierząt domowych uznało rottweilery za najdroższą w utrzymaniu rasę psów.




NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY:

- Dysplazja stawów łokciowych: Wielogenowa wada dziedziczna prowadząca do zapalenia stawów łokciowych, nieprawidłowej budowy, a w konsekwencji ich zwyrodnień. Wyróżnia się cztery rodzaje nieprawidłowości w obrębie stawu łokciowego : izolowany wyrostek dodatkowy kości łokciowej, osteochondroza, oddzielony wyrostek dziobiasty przyśrodkowy kości łokciowej i niedopasowanie powierzchni stawowych. U rottweilerów dysplazja stawów łokciowych często przybiera formę izolowanego wyrostka dziobiastego. Wystąpienie tej wady u psa rzeźnickiego jest o 36,1 razy większe niż u innych ras. Natomiast nie przyrośnięcie wyrostka łokciowego dodatkowego o 27,4 razy większe, a osteochondrozy stawu łokciowego aż o 174 razy większe. Zdaniem OFA dysplazja stawów łokciowych dotyka aż ponad 40,3 % psów tej rasy. 

- Dysplazja stawów biodrowych: Wielogenowa wada dziedziczna, która polega na nieprawidłowej budowie anatomicznej elementów tworzących staw biodrowy. Zaburzenie to powoduje złe funkcjonowanie stawu, a w efekcie powstanie choroby zwyrodnieniowej w jego obrębie. Wg. OFA dotyczy ponad 20,3 % psów tej rasy. 

- Zwichnięcie rzepki: Wielogenowa, dziedziczna, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, która prowadzi do jej zwichnięcia, kulawizny, a w efekcie do zwyrodnienia stawu. Wg. OFA dotyczy 1,2 % rottweilerów.




SKŁONNOŚĆ DO INNYCH CHORÓB: 

- Wrodzona agresja: Dziedziczone, biologiczne predyspozycje psa do zachowań agresywnych. W Rottweiler Health Foundation Health Survery zgłoszono 10,4 % psów rzeźnickich przejawiających agresję względem innych psów i 3,6 % osobników agresywnych wobec ludzi. 

- Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (ACL) :  Przerwanie ciągłości  i więzadła krzyżowego przedniego w kolanie. ACL najczęściej jest procesem długotrwałym, wynikającym z niewłaściwej budowy nasady bliżej kości piszczelowej. Świadczą o tym statystyki które mówią o tym, że najczęściej dochodzi do zerwania obustronnego w krótkim odstępie czasu.

- Zapalenie kości i stawów:  Schorzenie związane ze starzeniem się psów, ponieważ z wiekiem chrząstka stawowa ulega znacznemu osłabieniu. Badania wykazały, że rottweilery są narażone na nie 3,82 razy bardziej niż psy innych ras.

- Zaćma:  Częściowa bądź całkowita nieprzezroczystość soczewki gałki ocznej. Efektem czego jest ograniczenie przepuszczalności światła. Schorzenie może być wrodzone, rozwojowe, cukrzycowe, pourazowe, starcze oraz dziedziczne. U rottweilerów najczęściej występuje zaćma korowa tylna biegunowa.

- Niedoczynność tarczycy: Jedna z najczęściej spotykanych chorób endokrynologicznych, których przyczyną są zaburzenia w wytwarzaniu hormonu. występuje w dwóch postaciach pierwotnej (dziedzicznej) i wtórnej (przysadkowej).

- kostniakomięsak (OSA, osteosarcoma,): Złośliwy nowotwór kości. Pierwotne nowotwory kości psów mogą dotyczyć zarówno szkieletu kończyn  jak i osiowego. Rottweilery mają większą skłonność do kostniomięsaków niż inne rasy. Najczęściej chorują psy 7-8 letnie, ale odnotowywano też przypadki zachorowania w wieku poniżej 2 lat.

- Młodzieńcze zapalenie kości (panosteitis): Schorzenie, którego przyczyną jest stan zapalny jamy szpikowej kości, kory powoduje jej degenerację. Prowadzi do silnego bólu i kulawizny. Dotyka psów młodych w wieku 6-18 miesięcy. Częściej występuje u samców.

- Torbiele łojowe: Łagodne torbiele skórne wypełnione łojem. Odnotowano je u 47 % populacji rottweilerów.

- Ostreochondroza (OCD): Choroba ogólnoustrojowa młodych, rosnących osobników. Choroba może lokalizować się w stawie ramiennym, łokciowym, kolanowym i skokowym. Pierwotna przyczyna OCD nie jest znana, ale uważa się, że na jej wystąpienie mają wpływ czynniki genetyczne, żywieniowe, urazowe, niedokrwienne i hormonalne. W przebiegu choroby dochodzi do zaburzeń kostnienia na podłożu chrzęstnym, w efekcie czego dochodzi do zgrubienia chrząstki w zajętym stawie, jej pęknięcia, oddzielenia i zapalenia stawu. U rottweilerów najczęściej rozpoznaje się OCD stawu skokowego. Dorn szacuje, że ryzyko wystąpienia OCD stawu skokowego jest o 206, 2 razy większe niż u innych ras, a OCD stawu kolanowego o 66, 3 razy większe.

- Alergiczne zapalenie skóry, alergia skóry : Choroby objawiające się świądem i hot-spotami (ropnym, sączącym się zapaleniem skóry).

- Chłoniak wieloogniskowy: Nowotwór układu limfatycznego.  którym dochodzi do  niekontrolowanego rozrostu tkanki limfatycznej. Jest nowotworem złośliwym o różnym stopniu zezłośliwienia. U rottweilerów częściej dotyczy limfocytów B.

- Podzastawkowe zwężenie aorty (SAS): Choroba wrodzona, która wywołuje szmer sercowy, zapalenie wsierdzia, lewokomorową niewydolność serca, a czasem nagłą śmierć. Prawdopodobieństwo wystąpienia tej choroby u rottweilerów jest 19,3 % większe niż u innych ras.

- Zespół rozszerzenia i skrętu żołądka (GDV): Choroba polegająca na nadmiernym wypełnianiu żołądka przez gaz i jego przemieszczaniu ze skrętem wokół osi długiej. Wpust żołądka z lewej strony przemieszcza się na prawą i tym samym doprowadza do niedrożności. W wynik, której dochodzi do dalszego gromadzenia się gazu w żołądku z niemożliwością opróżnienia go z treści pokarmowej i powietrza poprzez wymioty. Powiększony żołądek wywiera nacisk na pozostałe narządy i utrudnia ich pracę przez co prowadzi do martwicy, a w konsekwencji do śmierci zwierzęcia.

- Przepuklina pępkowa: Wrodzony ubytek, przerwa w powłokach brzusznych. Najczęściej występuje u szczeniaków w miejscu, gdzie wnikały naczynia pępowinowe do jamy brzusznej.

- Choroba zapalna jelit (IBD)/ Enteropatia białkogubna (PLE): IBD to choroba o podłożu immunologicznym, która prowadzi do zaburzenia wchłaniania. Objawami zapalenia jelit są biegunka czasami z domieszką krwi, ból w dolnej części brzucha, utrata apetytu, utrata masy ciała, ogólne złe samopoczucie psa, gorączka. PLE to zaburzenie polegające na nadmiernej utracie białka do  światła przewodu pokarmowego, które prowadzi do obniżenia poziomu globulin i albumin w surowicy krwi, a w efekcie do wodobrzusza. Najczęstsze objawy to przewlekła biegunka, brak apetytu oraz utrata masy ciała psa. Rok pomimo podawania leków przeżywa zaledwie 47 % chorych psów.

- Entropium: Choroba, która polega na podwinięciu brzegu powieki do wewnątrz. Może być wrodzona, albo nabyta, np. wskutek zrostu po urazie powieki. Podwinięta powieka prowadzi do podrażnienia rogówki oka przez rzęsy, a w konsekwencji do stanów zapalnych spojówki, rogówki i głębszych struktur oka. W skrajnych przypadkach doprowadza do utraty wzroku u psa.

- Padaczka idiopatyczna: Dziedziczna napady drgawkowe spowodowane wzmożoną aktywnością elektryczną mózgu w obrębie kory mózgowej. Ma charakter uogólniony lub ogniskowy.

- Dystrofia rogówki: Genetyczne schorzenie objawiające się występowaniem szaro-białych nieprzezroczystych plam na oczach. Choroba spowodowana nieprawidłowym odkładaniem się lipidów w rogówce oka. Pojawia się w różnym okresie życia od kilku miesięcy do kilku lat. U rottweilerów najczęściej występuje w formie nabłonkowej.zrębowej.

- Nużyca: Zapalne schorzenie skóry wywołane obecnością Demodex canis - nużeńca psiego, który bytuje w mieszkach włosowych oraz gruczołach łojowych. Pasożyt najczęściej atakuje psy młode (do pierwszego oku życia), ale występuje także u starszych psów.

- Przetrwałe błony źreniczne:  Wada wrodzona, w której oko zawiera przetrwałe elementy płodowej błony źreniczej w postaci pasm tkanki przechodzących nad otworem źrenicznym przyczepiających się do tęczówki, rogówki, soczewki lub w postaci pochewki otaczającej tkanki oka. Ostatnie trzy  powodują zaburzenia widzenia i są podstawą do wykluczenia psów z hodowli.

- Wnętrostwo : Niezstąpienie jądra do worka mosznowego może być jedno lub dwustronne. Najczęściej wada ta dotyczy jednego jądra (u psów 2 razy częściej prawego).

- Dysplazja siatkówki: Wada nieprawidłowego rozwoju i różnicowanie siatkówki w okresie płodowym i okołourodzeniowym. Dysplazja siatkówki może być ogniskowa, geograficzna lub całkowita z odwarstwieniem. Pierwotna dysplazja siatkówki jest wrodzoną wadą rozwojową, która najczęściej  jest dziedziczna. U rottweilerów rozpoznaje się fałdy siatkówki, postać geograficzną lub uogólnioną dysplazję siatkówki z jej odklejeniem.

- Choroba krążków międzykręgowych (IVDD): To ból, osłabienie odruchów rdzeniowych lub porażenie wywołane wysunięciem się tkanek, które tworzą krążek międzykręgowy w stronę rdzenia kręgowego.

- Postępujący zanik siatkówki (PRA): Dziedziczne zwyrodnienie siatkówki prowadzące do ślepoty.

- Podatność na zarażenie psim parwowirusem: Wśród rottweilerów prawdopodobieństwo wystąpienie parwowirusa jest 6 razy większe niż u innych ras. Lekarze podejrzewają, że wynika to z  ich dziedzicznego upośledzenia układu odpornościowego.

- Hipereozynofilia: U rottweilerów częściej niż u innych ras rozpoznaje się hiereozynofilię, której przyczynami są nacieki eozynofilowe w płucach, choroby przewodu pokarmowego, IHES,  zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.

- Choroba trzeszczek śródręcza: Choroba młodych psów. U rottweilerów dość często dochodzi do zapalenia trzeszczek w kończynach piersiowych co prowadzi do kulawizny.

- Mięsaki Histiocytarne: Szybko rosnące guzy tkanek miękkich przyjmujące postać ogniskową lun rozsianą. Mięsak histiocytarny jest bardzo agresywnym nowotworem i cechuje się wysokim stopniem przerzutów w momencie rozpoznania. U rottweilerów występuje najczęściej postać rozsiana w oczach, błonie maziowej, płucach, śledzionie, tkance podskórnej, kończynach, mózgu, jamie nosowej i szpiku kostnym.

- Niedoczynność kory nadnerczy: To zaburzenie endokrynologiczne u psów. Występuje, gdy nadnercza nie produkują wystarczającej ilości kortykosteroidów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nieleczona niedoczynność kory nadnerczy prowadzi do choroby Addinsona, która może zagrażać życiu zwierzęcia.

- Spondylomielopatia odcinka szyjnego kręgosłupa/niestabilność kręgów (zespół chwiejności, wobbler syndrome): Choroba neurologiczna o niewyjaśnionej etiologii. Powstaje w wyniku ucisku tylnej części szyjnego odcinka rdzenia kręgowego. Objawia się porażeniem spastycznym i niezbornością.

- Młodzieńcza nefropatia: Dziedziczna choroba nerek, która występuje u młodych rottweilerów. Objawia się wzmożonym pragnieniem i wielomoczem, a w konsekwencji postępującą przewlekłą niewydolnością nerek. Badanie histopatologiczne nerek może wykazać niedorozwój kłębuszków i kanalików nerkowych oraz obecność mezenchymy. Może się pojawić także nefropatia refluksowa.

- Wapnienie miejscowe: Rzadkie zaburzenie, które polega na przerzutowym, jatrogennym lub dystroficznym odkładaniu się soli wapnia w tkankach miękkich.

- Rozstrzeń oskrzeli: Choroba dróg oddechowych, której towarzyszy przewlekły kaszel, zaburzenia oddychania i postępująca utrata masy ciała. U rottweilerów zaobserwowano zaawansowaną i rozsianą postać rozsztrzeni oskrzeli.

- Dystrofia neuroaksonalna (NAD): Rzadka dziedziczna choroba rottweilerów, która objawia się zaburzeniami poruszania i siły mięśniowej. Choroba polega na postępującej degeneracji włókien mięśniowych w centralnym i obwodowym układzie nerwowym na skutek obrzęku oraz zaniku aksonów. Choroba jest nieuleczalna i najczęściej kończy się eutanazją.

- Torbiele / torbiele rzekome przestrzeni podpajęczynówkowej rdzenia kręgowego: Zamknięta przestrzeń z płynną zawartością. U rottweilerów poniżej pierwszego roku życia najczęściej wykrywa się torbielowate zmiany w przestrzeni podpajęczynówkowatej, które uciskają na rdzeń kręgowy i powodują niezborność i osłabienie.

- Wakuolizacja neuronów i zwyrodnienie rdzenia kręgowego i móżdżku: Rzadka dziedziczna choroba rottweilerów, która objawia się osłabieniem, niezbornością i porażeniem krtani, które obserwuje się już w wieku 6 tygodni. Przebieg choroby jest dość szybki. Choroba kończy się czterokończynowym porażeniem w wieku do 8 miesięcy.

- Leukoencefalomielopatia: Rzadka dziedziczna choroba rottweilerów objawiająca się postępującą niezbornością i niedowładem. Pierwsze objawy zauważa się w wieku 1,5 roku i trwa do 3,5 roku życia psa. W większości odnotowanych przypadków objawy w pierwszej kolejności dotyczyły kończyn piersiowych.

- Młodzieńcza miopatia obwodowa / dystrofia mięśniowa: Rzadka dziedziczna choroba genetyczna prowadząca do postępującego i nieodwracalnego zaniku mięśni. Objawia się zmniejszeniem aktywności fizycznej, chodzeniem na całej dłoni i stopie oraz rozstawianiem palców w kończynach piersiowych. Choroba jest nieuleczalna, ciężko też ją spowolnić.

- Obwodowa polineuropatia nerwów czuciowych i ruchowych: Rzadkie wolnopostępujące porażenie dwukończynowe, które z czasem przechodzi w porażenie czterokończynowe. Rozwija się pomiędzy 1,5- 4 rokiem życia.




U ROTTWEILERÓW WYSTĘPUJE TEŻ :

- Krótkożuchwie: Nieprawidłowa krótkość lub recesja żuchwy. Zwana też ptasią twarzą.

Dyskineza rzęsek: Choroba dziedziczna występująca u rottweilerów, która objawia się nawrotowymi zapaleniami górnego i dolnego odcinaka dróg oddechowych, obniżeniem płodności u samców, wodogłowiem oraz odwrotnym położeniem trzewi. W wyniku choroby funkcja usuwania śluzu z dróg oddechowych jest upośledzona co powoduje przewlekłe zapalenie jamy nosowej, tchawicy oraz dróg oddechowych.

- Głuchota: Niezdolność do odbierania bodźców akustycznych. Wyróżniamy trzy rodzaje głuchoty : wrodzoną, pourazową lub ze względu na wiek. U rottweilerów obserwuje się wrodzoną głuchotę szczeniąt.

- Kręgi połowicze: Dziedziczna wrodzona wada rozwojowa, która powstaje w skutek nierównomiernie rozwijającej się prawej i lewej części trzonu kręgu co w późniejszym czasie doprowadza do skrzywienia kręgosłupa.

- Osteodystrofia przerostowa: Choroba kości, która występuje u psów młodych ras dużych i olbrzymich w okresie szybkiego wzrostu pomiędzy 2, a 8 miesiącem życia. Schorzenie jest bardzo bolesne i zazwyczaj dotyka więcej niż jedną kończynę. Choroba trwa od okolo 7-10 dni, choć znane są też przypadki, gdy trwała nawet 3 tygodnie.

- Niecałkowita mineralizacja kłykci kości ramiennej: Upośledzenie mineralizacji kości. Wynikające zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforowej.

- Leukodystrofia: Rzadka choroba spichrzeniowa uwarunkowana genetycznie. Przyczyną choroby jest mutacja genu kodującego enzym : beta-galaktozydazę galaktocerebrozydu. W wyniku choroby dochodzi do postępującej degeneracji istoty białej ośrodkowego układy nerwowego. Objawami choroby są ataksja, porażenie tylnych kończyn, atrofia mięśni i degeneracja neurologiczna. Są widoczne już w pierwszych trzech miesiącach życia psa. Chore zwierzęta są usypiane.

- Obrzęk limfatyczny: Choroba, w której zatrzymanie płynów i obrzęk tkanek są spowodowane zaburzeniami układu limfatycznego.

- Małoocze: Dziedziczna choroba, w której jedno lub dwoje oczu są mniejsze niż normalne. Choroba powoduje ograniczenie pola widzenia, a nawet ślepotę.

- Braki uzębienia: Brak jednego lub kilku zębów w w łuku zębowym. Braki dotyczą najczęściej zębów przedtrzonowych najczęściej P1 lub P2. Braki uzębienia są przekazywane dziedzicznie.

- Prognatyzm:  Nadmierne wysunięcie kości trzewioczaszki (żuchwy lub szczęk).

- Sezonowe łysienie boków ciała: U niektórych rottweilerów zaobserwowano obustronne, symetryczne łysienie boków ciała. Najczęściej obserwowane wiosną i jesienią głównie u sterylizowanych suk.

- Zanik mięśni przykręgosłupowych: U części rottweilerów obserwuje się skłonność do zaniku mięśni przykręgosłupowych.

- Wrzodziejące zapalenie rogówki: Ubytek nabłonka przedniego rogówki i części jej zrębu. W wyniku utraty zrębu rogówki, aż do błony Descemeta powstaje przepuklina błony Descemeta. Jej obecność to wysokiego stopnia niebezpieczeństwo pęknięcia rogówki.

- Zapalenie naczyń krwionośnych: Choroba uwarunkowana genetyczni, w której ściany naczyń krwionośnych są atakowane przez układ odpornościowy. Często prowadzi do uszkodzenia tkanki. Objawia się puchnięciem kończyn, owrzodzeniem, czerwonymi plamami na skórze, zmęczeniem, apatią, niskim poziomem hormonów tarczycy, uszkodzeniem mięśni, uszkodzeniem nerwów, depresją, problemami gastrycznymi, zespołem suchego oka, drożdżycą. Choroba jest bardzo bolesna.

- Bielactwo: Choroba nabyta lub wrodzona (albinizm). Bielactwo to grupa zaburzeń depigmentacyjnych charakteryzujących się brakiem pigmentu w skórze, naskórku oraz jego przydatkach – włosach i pazurach.


zdj rottweilera z bielactwem


- Krzywy Zgryz: Nieprawidłowe ułożenie żuchwy w stosunku do szczęki. U rottweilerów nieprawidłowy jest zgryz cęgowy, w którym siekacze szczęki i żuchwy ustawione są w jednej linii.

- Chorobę von Willebranda: Choroba wrodzona o podłożu genetycznym polegająca na zaburzeniach krzepnięcia krwi. Jej przyczyną są braki czynnika vWF (vWD), który krążąc w krwioobiegu uczestniczy w zlepianiu płytek krwi i wytwarzaniu skrzepu.


POJEDYNCZE PRZYPADKI KLINICZNE :


- Mineralizacja opuszki/zastawki aorty: Choroba nie wywołuje objawów klinicznych. Można ją zdiagnozować radiologicznie. w grupie 20 psów cierpiących na mineralizację opuszki/zastawki aorty 7 z nich to rottweilery.

- Narkolepsja: Choroba genetyczna objawiająca się nagłymi i niepohamowanymi atakami senności. Ilość ataków może być różna. Niektóre psy miewają kilka ataków w miesiącu, a inne kilka w ciągu jednego dnia. Co ciekawe największa senność ogarnia zwierzaki w momentach najsilniejszego pobudzenia. w literaturze opisano 1 przypadek rocznej rottweilerki cierpiącej na narkolepsję i katapleksję.

- Holoprosecencefalia/otocefalia: Otocefalia to śmiertelna choroba, która odnosi się do embrionalnej anomalii rozwojowej charakteryzującej się całkowitym lub wirtualnym brakiem żuchwy. Może występować samodzielnie lub w połączeniu z holoprosencefalią - ciężką wadą wrodzoną polegającą na niedokonanym podziale przodomózgowia. W literaturze opisano przypadek martwego szczenięcia rottweilera, które urodziło się z poważnymi deformacjami trzewioczaszki i mózgoczaszki. W kolejnych miotach pochodzących z tego samego skojarzenia rodziły się podobnie zdeformowane szczenięta.


Bibliografia :


  • ''Rasy psów i kotów przewodnik weterynaryjny'' - Tilley Larry P., Smith Francis W. K., Bell Jerold S., Cavanagh Kathleen E.
  • http://www.vetpol.org.pl/www_old/ZW2005/2005_09_kostniakomiesaki.pdf
  • http://www.vetpol.org.pl/www_old/ZW2007/2007_03_wybrane_choroby_siatkowki.pdf
  • http://www.vetpol.org.pl/dmdocuments/ZW-07-2017-07.pdf
  • http://www.vetpol.org.pl/dmdocuments/ZW-06-2017-08.pdf
  • http://www.vetpol.org.pl/www_old/ZW2005/2005-01_Zespol_chwiejnosci_u_psow.pdf
  • http://oldsite.laboklin.de/pdf/pl/wetinfo/aktualnosci/2009_06_choroba_addisona_pl.pdf
  • http://laboklin.pl/wp-content/uploads/laboklin_WWP_4-2006.pdf
  • http://naszpies.com/tutorials/article/203-guzki-torbiele-naro%C5%9Bla-sk%C3%B3rne-u-ps%C3%B3w-%E2%80%93-cz-2-badania-diagnostyczne-i-leczenie-z%C5%82o%C5%9Bliwych-zmian-nowotworowych/
  • http://weterynaria.sla.pl/pierwotna-dyskineza-rzesek-primary-ciliary-dyskinesia-pcd/
  • http://www.cztery-lapy.pl/index.php/profilaktyka-psa-i-kota/1453.html
  • http://www.cafeanimal.pl/artykuly/porady/Gluchota,3411
  • https://www.przegladreumatologiczny.pl/osteoartropatia_przerostowa
  • http://docplayer.pl/5304065-Rozpoznawanie-chorob-z-grupy-zaburzen-rozwojowych.html
  • http://oldsite.laboklin.de/pages/html/pl/genetyka/pies_dziedziczna_choroba/pies_Choroba_Krabbego.htm
  • http://www.spodan.com/pl/1689.html
  • http://laboklin.pl/wp-content/uploads/laboklin_WWP_4-2006.pdf

sobota, 21 maja 2016

Demon badanie USG, morfologia, test georgia


Dzień badań Demona - czyi jak to robią w Warszawie

W środę rano zabrałam Demona do Warszawy na wykonanie kilku badań. Na miejsce dotarłam nieco przedwcześnie, ale rzadko się zdarza, żeby Warszawa w porannych godzinach była przejezdna. Musieliśmy trochę zaczekać na Panią Doktor Walewską, ponieważ nie miała tego dnia dyżuru. Demon dostał na Uczelni nowy przydomek i oficjalnie stał się ''zadymiarzem''. Od czasu kiedy raz natknęliśmy się na psa, który stale próbował Niszczyciela podgryzać, a którego właściciel nie chciał zabrać, Demon nie wszystkie psy toleruje. Wystarczyło, że raz postraszył intruza zębami i od tego momentu zaczął je częściej pokazywać. 
Gdy Pani Doktor się już pojawiła weszliśmy do gabinetu, niestety Demon był bardzo ożywiony i za nic nie chciał dać się zbadać, więc podreptałam z nim na USG. Wiedziałam, że w przypadku pobrania krwi mój pies będzie szalał, ale nie sądziłam, że będzie to samo robił przy tak bezbolesnym badaniu jakim jest USG jamy brzusznej. Samo wygolenie brzucha poszło gładko, ale reszta już taka łatwa nie była. Kiedy praktykant ledwo co go dotknął, żeby podnieść go razem ze mną do góry to Niszczyciel niemal natychmiast zaczął na niego klapać zębami i warczeć. Ewidentnie ten Pan nie przypadł mu do gustu. W tej sytuacji denerwował się nie tylko pies, ale i my, w takich warunkach badania nie dało się przeprowadzić, a ponieważ Pani Doktor zauważyła jakieś zmiany chciała się im lepiej przyjrzeć. Żeby można było przeprowadzić badanie Demon musiał zostać wprowadzony w lekką narkozę. Po badaniu USG, morfologi oraz georgi pozostało już tylko czekanie, aż Demon się wybudzi. 




W międzyczasie zajrzała do nas Pani doktor Beata Degórska, która zobaczyła moje nazwisko w kalendarzu z umówioną wizytą i postanowiła nas odnaleźć. Korzystając z okazji, że Demon śpi Pani Doktor zbadała na spokojnie obie jego łapy. Powiedziała, że Niszczyciel ma bardzo ładny zakres ruchu w łapach, co nie ukrywam, bardzo mnie ucieszyło. Kiedy czekałam aż Demon podniesie się po znieczuleniu stale sprawdzano mu temperaturę ciała. Gdy ''Zadymiarz'' zaczął powoli się przebudzać pechowo na mierzenie temperatury przysłano owego Pana, na którego wcześniej kłapał zębami. Początkowo Demon zaczął nawet machać ogonem, ale kiedy Pan próbował zmierzyć mu temperaturę to spotkał się z jego ostrym sprzeciwem. Nie do końca jeszcze wybudzony pies niemal stanął na równe nogi. Pan znając temperament Demona pomyślał, pomyślał i trochę zrezygnowany powiedział ''powiem, że to jest trudne do wykonania'' i już temperatury Demonowi nie mierzono :)





Wyniki badań diagnostycznych : 

-powiększone węzły chłonne krezkowe w pakietach, niektóre odczynowe, 
-dwunastnica zachowanej grubości i warstwowości ściany, pozostałe odcinki pętli jelit bez zmian w budowie, motoryka p.pok. zachowana, 
-trzustka niepowiększona bez widocznych zmian w miąższu, 
-wątroba prawidłowej wielkości, miąższ gruboziarnisty podwyższonej echogeniczności. Zmian ogniskowych w miąższu wątroby nie stwierdzono. Brzeg narządu regularny, 
-naczynia krwionośne wewnątrz wątrobowe prawidłowe, 
-pęcherzyk żółciowy wypełniony klarownym płynem,bez widocznych zmian w ścianie, 
-drogi żółciowe nie poszerzone, 
-nie stwierdzono obecności złogów w układzie żółciowym, 
-śledziona prawidłowej wielkości o zachowanym kształcie i dobrze widocznym brzegu. Echogeniczność i echostruktura  miąższu prawidłowe. W miąższu śledziony zmian ogniskowych nie stwierdzono, 
-naczynia krwionośne śledziony bez zmian, 
-nerki prawidłowej wielkości o zachowanym kształcie. Stosunek warstwy korowej do rdzenia nerki prawidłowy. 
-zmian w miąższu istoty korowej nie stwierdzono, 
-miedniczki prawidłowej wielkości bez cech zniekształcenia i poszerzenia, bez obecności złogów, 
-nadnercza niepowiększone, bez widocznych zmian miąższowych, 
-moczowody nieposzerzone, 
-pęcherz moczowy bez zmian w ścianie, bez obecności złogów, 
-widoczny odcinek cewki moczowej bez zmian, 
-brak wolnego płynu w jamie brzusznej/przestrzeni zaotrzewnowej, 




Opis badania : 

pies przytomny, zainteresowany otoczeniem, bardzo aktywny. W badaniu klinicznym błony śluzowe różowe, wilgotne, czas wł - 1, spojówki przekrwione, obrzęknięte. Ww chłonne niepowiększone, osłuchowo - trudny do oceny (pies nadpobudliwy) w znieczuleniu serce miarowe, bez szmerów, brzuch miękki, niebolesny w bad p.r. - pusta prostnica, pozostałości kału smolistego, cuchnącego. 

Zalecenia : 

W zależności od wyników badań krwi oraz kału dalsze postępowanie. 

Przyznam szczerze, że ulżyło mi kiedy okazało się, że nie znaleziono, żadnych guzów, ani innych tym podobnych nieprawidłowości.